Derhal baştan söyleyelim, aniden teşrif eden bu MFÖ albümüne dair fikriniz, MFÖ’den ne beklediğinizle doğrudan orantılı. Eğer “MFÖ yeni albüm yapmış, daha ne olsun!” derseniz, “Kendi Kendine” size mutluluk kaynağı olacaktır. Ama eğer yeni şarkılara bir kulak kabartıp, sonra yine eski ve çok sevdiklerinize dönecekseniz, bu şarkıların pek yeri olamayacak kulağınızda. Zira kuvvetle muhtemel o çok sevilenler arasına girmeyecekler. Her büyük grup gibi MFÖ için de yeni bir albüm riskli. Ne beklendiği, onların ne vermek, ne yapmak istediği... Öte yandan “Kendi Kendine” bir şekilde kendini bu risklerden uzak tutan bir albüm. MFÖ ile akustik bir gece hissiyatında ekseriyetle. Melodiler zaman zaman tanıdık, yine her büyük grup gibi biraz kendi kataloglarını kaynakça olarak kullanma hali onlarda da mevcut. Fakat bu üç sesin birlikteliğinin devreye girdiği her anında, yılların da alışkanlığıyla, kulağa (ve bünyeye) iyi gelen şarkılara dönüşüyorlar. Aşkın başköşeye kurulduğu, biraz zamane (Facebook, Whatsapp geçiyor misal), biraz aheste (hafif tek düze geldiği anlar yok değil) şarkılar, ama toplamda “dur, bir kere daha dinleyeyim şunu” dedirtecek bir albüm. İyi gelse de, o kadar iyi gelmese de... Hem, MFÖ yeni albüm yapmış, daha ne olsun!
Yorumlar